Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „ustawa o VAT”) zabraniają odliczania podatku naliczonego z tytułu usług gastronomicznych. Przepisy tej ustawy nie zwierają jednocześnie definicji usług gastronomicznych. W konsekwencji, podatnicy mają wątpliwości, czy w zakresie usług gastronomicznych, w odniesieniu, do których nie mogą odliczać VAT, mieszczą się również usługi cateringowe.
Świadczy o tym chociażby liczba wniosków o indywidualne interpretacje dotyczących omawianego zagadnienia. Wątpliwości w tym zakresie zwiększyły się od 1 stycznia 2011 r., kiedy to odstąpiono od zasady, zgodnie z którą usługi są identyfikowane za pomocą odpowiedniego symbolu PKWiU. Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasadniczo zgodnie przyjmowano, że podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usług cateringowych, gdyż są one klasyfikowane do innego grupowania PKWiU niż usługi gastronomiczne.
Jak pokazuje najnowsza praktyka organów podatkowych, klasyfikacja usług cateringowych do odpowiedniego symbolu PKWiU, w kontekście prawa do odliczenia VAT, ma również znaczenie w odniesieniu do stanu prawnego po 31 grudnia 2010 r. Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów wyrażanym w indywidualnych interpretacjach, usługi cateringowe, które są klasyfikowane do grupowania PKWiU 56.21 „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)” nie mieszczą się w zakresie wskazanego powyżej wyłączenia z prawa do odliczenia VAT.
Biorąc jednak pod uwagę nieprecyzyjność przepisów o VAT, należy pamiętać, że kwestia możliwości odliczenia podatku od usług cateringowych wymaga każdorazowej i indywidualnej analizy usługi, również pod kątem przepisów unijnych.
Grzegorz Klarkowski
Asystent Doradcy Podatkowego